Aktualności

Kategorie tematyczne

EventyPrawo spółekPodatkiPrawo gospodarczePrawo pracyPrawo cywilne

WYDATKI PRACODAWCY NA POSIŁKI DLA PRACOWNIKÓW A KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODÓW W PODATKU CIT NA TLE AKTUALNYCH INTERPRETACJI INDYWIDUALNYCH

Czy przedsiębiorca, pracodawca będący podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na zakup obiadów dla swoich pracowników?

Jeżeli chodzi o przepisy samej ustawy o CIT, to zgodnie z jej art. 15 ust. 1: Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.”

 

Tym samym, aby wydatek podatnika można było uznać, za koszt uzyskania przychodów:

1.  musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów

2. nie może on być zaliczony do kategorii wydatków z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT

 

Mając na względzie powyższe, a także interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej można uznać, że wydatki podatnika CIT ponoszone na zakup obiadów dla swoich pracowników stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów.

 

I tak zgodnie z:

I. interpretacją indywidualną z dnia 16 maja 2022 r., 0111-KDIB1-2.4010.29.2022.3.EJ:

„Docelowo ww. wydatki mają zwiększyć wydajność pracowników poprzez dostarczanie im dawki energii, co podniesie odporność, ogólny stan psychofizyczny w miejscu pracy, co w konsekwencji przełoży się na zabezpieczenie źródła przychodów Spółki. Nie są to również wydatki wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie cytowanych przepisów art. 16 ust. 1 pkt 45 i 28 u.p.d.o.p., gdyż, jak wskazuje Wnioskodawca w treści wniosku, wydatki te będą finansowane ze środków obrotowych Spółki, a także nie można ich uznać za koszty reprezentacji, gdyż przy ocenie wydatków pod kątem ich reprezentacyjnego charakteru należy mieć na względzie ich cel, który musi polegać na wykreowaniu pozytywnego obrazu podatnika (w tym wypadku Wnioskodawcy) jako celu wyłącznego bądź dominującego, co w omawianej sytuacji nie ma miejsca.Reasumując, stwierdzić należy, że wskazane we wniosku wydatki zakupu ciepłego posiłku w formie zupy mogą stanowić koszty podatkowe pod warunkiem należytego ich udokumentowania.”

 

II. interpretacją indywidualną z dnia 2 marca 2022 r., 0111-KDIB1-2.4010.2.2022.1.EJ:

„Reasumując, wydatki poniesione na zakup posiłków profilaktycznych udostępnianych następnie pracownikom nadzoru spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., bowiem zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Tym samym Wnioskodawca może je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.”

 

III. interpretacją indywidualną z dnia 11 grudnia 2020 r., 0114-KDIP2-1.4010.377.2020.1.KS:

„(…) wydatki ponoszone na zapewnienie posiłków dla pracowników (fizycznych oraz umysłowych) pracujących na terenie budów (zarówno pracownicy wykonujący bezpośrednio prace budowlane jak również pracownicy pracujący częściowo w biurze budowy a częściowo na budowie sensu stricte) stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu. (…)”.

 

IV. interpretacją indywidualną z dnia 22 sierpnia 2022 r., 0111-KDIB1-1.4010.342.2022.2.ŚS:

O możliwości kwalifikacji wydatków na produkty żywnościowe do kosztów uzyskania przychodów w przypadku spełnienia warunków stawianych przez ustawodawcę stanowi również interpretacja indywidualna z dnia 21.07.2021 r., wydana przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (winno być: Szefa Krajowej Administracji Skarbowej), Znak: DOP4.8221.8.2021.CPXV, gdzie organ podzielił stanowisko wnioskodawcy: „Spółka nabywa produkty spożywcze z dostawą do biura i opłaca otrzymane od dostawców faktury dokumentujące ich nabycie ze środków obrotowych. Wydatki ponoszone przez Spółkę na wymienione produkty spożywcze są zatem ponoszone z własnych środków, mają charakter definitywny i są odpowiednio udokumentowane. Ich ponoszenie jest celowe, racjonalne i gospodarczo uzasadnione oraz ma lub potencjalnie może mieć wpływ na uzyskanie przychodu lub zabezpieczenie źródła przychodów, a zatem pozostaje w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Wymienione wydatki nie mieszczą się na liście wydatków nie stanowiących kosztów podatkowych wymienionej w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Omawiane wydatki spełniają zatem definicję kosztów podatkowych zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT”. W tej samej interpretacji organ stwierdził następująco: „Wydatki ponoszone przez Spółkę dotyczące zakupu artykułów spożywczych z przeznaczeniem dla pracowników są bowiem przejawem starań Spółki o kondycję i samopoczucie pracowników, co w dalszej perspektywie może przyczyniać się do poprawy atmosfery w miejscu pracy, zwiększania motywacji do pracy, wzrostu wydajności pracy. To z kolei pozwoli szybciej i sprawniej zrealizować cele biznesowe założone przez Spółkę, co może przełożyć się na uzyskiwane przez Spółkę przychody. Zapewnienie dostępu do produktów spożywczych ma również zachęcać Personel do wspólnego spędzania przerw (np.: obiadowej, czy przerwy na kawę) w pracy w kuchniach w biurach Wnioskodawcy, co powinno usprawniać wymianę wiedzy i informacji pomiędzy Personelem oraz poprawić komunikację. Ponadto, udostępnienie pracownikom artykułów spożywczych ma ich zachęcić do podjęcia i kontynuowania pracy u Wnioskodawcy”.

W zakresie możliwości zaliczenia wydatków na produkty żywnościowe do kosztów uzyskania przychodu można wskazać na podobne interpretacje jak:

- Interpretacja indywidualna z dnia 2 czerwca 2021 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1 -1.4010.157.2021.1. EJ,

- Interpretacja indywidualna z dnia 1 grudnia 2020 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-1.4010.377.2020.1.KS,

- Interpretacja indywidualna z dnia 21 sierpnia 2019 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-2.4010.262.2019.1.AW,

- Interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2017 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0112-KDIL3-3.4011.208.2017.1.MW,

- Interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2017 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (wino być: Szefa Krajowej Administracji Skarbowej), Znak: DPP7.8221.9.2017.MZO,

- Interpretacja indywidualna z dnia 29 grudnia 2008 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, Znak: ILPB1/415-810/08-4/AA.

 

Autor:

Tomasz Manterys- radca prawny w Kancelarii Radców Prawnych Primo Lege

 

Materiał filmowy