Aktualności

Na tle obecnie obowiązujących przepisów prawa obcokrajowcy (zarówno osoby fizyczne jak i prawne), w szczególności ci z państw Unii Europejskiej, posiadają swobodę prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce na równi z podmiotami krajowymi. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2018 poz. 649):

Osoby zagraniczne z państw członkowskich mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

Mając na względzie wspomnianą powyżej ustawę, wspólnikami w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością mogą być:

1. osoby zagraniczne z państw UE oraz EOG (art. 3 pkt 1-6 w zw. z art. 4 ust. 1 ww. ustawy)

2. obywatele z innych państw niż państwa członkowskie UE lub EOG, którzy posiadają w Polsce m.in.:

a) zezwolenie na pobyt stały,

b) zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej,

c) zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 144, art. 151 ust. 1, art. 159 ust. 1 lub art. 186 ust. 1 pkt 3, 4 i 7 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2021 r. poz. 2354 oraz z 2022 r. poz. 91),

d) status uchodźcy,

e) ochronę uzupełniającą,

f) zgodę na pobyt ze względów humanitarnych lub zgodę na pobyt tolerowany,

g) zezwolenie na pobyt czasowy i pozostają w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim zamieszkałym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

h) zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania działalności gospodarczej, udzielone ze względu na kontynuowanie prowadzonej już działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej

 

Na zakończenie warto zwrócić uwagę na wydany w dniu 15 grudnia 2023 r. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, sygn. akt: II SAB/Po 169/23:

„Skarżący jest więc przedsiębiorcą, gdyż skutecznie zarejestrował swoją działalność gospodarczą i spełnił wszystkie wymagania do tego, aby taką działalność prowadzić. Sąd zwraca uwagę na przepis art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. h ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 470 z późn. zm.). Powołany przepis stanowi: "Obywatele innych państw niż państwa członkowskie, które posiadają w Rzeczypospolitej Polskiej zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania działalności gospodarczej, udzielone ze względu na kontynuowanie prowadzonej już działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy". Skarżący, zakładając swoją działalność gospodarczą posiadał (nieaktualne obecnie) pozwolenie na pobyt czasowy. Wówczas skarżący spełniał wszelkie wymagania, aby móc rozpocząć działalność gospodarczą.”

 

Autor:

Tomasz Manterys- radca prawny w Kancelarii Radców Prawnych Primo Lege